Lichaamstaal (of non-verbale communicatie) zijn communicatieve boodschappen door middel van gebaren, mimiek, lichaamshouding, stemgeluid en oogcontact.

Lichaamstaal wordt beschouwd als een belangrijke vorm van communicatie bij het vaststellen van onderlinge relaties, omdat emoties veelal non-verbaal worden overgebracht. Door deze lichaamstaal te lezen, interpreteren en helpen te verwoorden is veelal de eerste stap gemaakt richting contact.

Een van de belangrijkste manieren van lichaamstaal is een gezichtsuitdrukking.

Emoties tonen met lichaamstaal

Er zijn zes basisemoties te onderscheiden die met lichaamstaal kunnen worden uitgedrukt:

  • Woede: harder praten, onrustig heen en weer lopen, stampvoeten, met je vuist op tafel slaan, gooien met deuren of met servies.

  • Angst: plotseling (schrikken) of voortdurend (op je hoede zijn of een fobie).

  • Afschuw: misselijkheid, kokhalzen, verlies van eetlust, braken, afkeer, afwerende gebaren met de handen.

  • Verbazing: stokstijf blijven staan, diep inademen, handen naar het hoofd of voor de mond slaan, non-verbale kreten.

  • Vreugde: lachen, je prettig voelen.
  • Verdriet: huilen, behoefte aan aanraking, arm om iemand heenslaan.

Regels voor lichaamstaal op de pasfoto

In de pasfotoregels wordt vermeld dat je een neutrale gezichtsuitdrukking moet hebben. Je moet recht in de camera kijken met een neutrale uitdrukking en een gesloten mond.

Lichaamstaal mag dus niet getoond worden omdat emoties zoals woede, angst, afschuw, verbazing, vreugde of verdriet niet zichtbaar mogen zijn.

Breed glimlachen of een open mond is niet toegestaan. Dat wil niet zeggen dat je nors of stuurs moet kijken.

  • Officiële pasfoto mét garantie.